Dat wordt dus weer zuipen

Stukkie cultuur voor demense. Poëzie. Gedichtjes. Of, hoe normalen het noemen: rijmelarij. Door de tuttebelisering en Nasrficatie van het 'landschap' is het tegenwoordig een stuk belangrijker dat de rijmer in kwestie een kleurtje heeft, dan de vraag te stellen of die rijmer wel een beetje thuis is in het tijdens Sinterklaas zeer dodelijke (want oom Jos snapt er natuurlijk weer geen zak van) abba-schema. Ach, soms hoef je ook helemaal niet te rijmen

want dan

zet je gewoon wat

woorden in willekeurige volgorde

en bedenk je

bloesems van het leven door betraande treinen

meanderen

over de steppe van vergankelijkheid

woestijnen van ingewikkeldheden

je moeder 

je moeder

En dan heb je ook een supervet gedicht! ENFIN, van harte gefeliciteerd allemaal met Wereld Poëziedag, 'one of humanity’s most treasured forms of cultural and linguistic expression and identity', wanneer bent u voor het laatst emotioneel geworden van een rijmpje? Sinterklaas telt niet.

U zapte massaal weg bij raaskallende Slimste Mens-dichter. En terecht

In een normaal land zat Joost Oomen in een kliniek, en kreeg-ie elke dag een pilletje van een lieve zuster. In Nederland mag Joost Oomen dagelijks op televee in een kwis veel te luid semi-schaapachtig doen, en mag-ie zelfs aanschuiven in talkshows om te vertellen dat-ie in een kwis zit. Joost schijnt een dichter te zijn, maar Joost is een prutser eerste klas die dictie verwart met schreeuwen, en de edele dichtkunst met verbaal projectielvomeren. Humberto pieste in zijn kledinglijn van het lachen, maar het optreden van Oomen was een grof schandaal en een belediging aan het adres van Vondel tot Bilderdijk tot Roland Holst tot Vasalis tot Komrij tot Wigman. Na de break, hoe het wel moet...

De Studie Nederlands, das war einmal

Stukje Volkskrant van deze week, over waarom de studie Nederlands in heel Nederland en aan de Radboud in het bizonder naar de tering gaat. Lees maar, er staat gewoon wat er staat. Mozeskriebel, wat een gelul van een dronken aardbei bij de vakgroep RU. Wilders is dan wel goed met taal, maar een Neerlandistieken dichtbundel of kloeke roman heeft de man nooit gepubliceerd. Ga echt les geven, Juf Jensen! Vertel over Breero, Vondel, Hooft, Poot, Van Eeden, over Slauerhoff, over Roland Holst, over Achterberg. Leer ze Bloem, Paukenslag, Claus, Campert, Herzberg, Kloos, Komrij, Kopland, T'Hooft, Thijm, De Vries & Vasalis et al. Of Lucebert, als je het toch zo graag over nazi's wil hebben. De zweep erover bij die studentjes. Net zolang tot ze minimaal vijf Menno Wigmans uit hun hoofd kennen. Het is potjandorie geen maatschappijleer. Maak Nederlands groots weerom.

Nou, wij natuurlijk klikken in de hoop wat Russische Miss Hitler 2018-taferelen aan te treffen in het land van de oorspronkelijke vervreemde aquarellisten. Kwamen we toch een beetje bedrogen uit, want we hebben juist hélémáál géén zin om joden te vergassen nu. Ida-Marie Müller - de veertienjarige dochter van AfD-politica Nicole Höchst, wier partij de Telegraaf "extreemrechts" meent te moeten noemen - droeg namelijk een wat schurend gedichtje voor tijdens een poetry slam tegen racisme, maar elke verwijzing naar het Derde Rijk, Adolf H. of de nieuwe kip-verpakkingen van de Albert Heijn ontbreken. We lezen iets over dat je negers en zigeuners niet meer als zodanig mag benoemen, dat seksuele geweldsincidenten met migranten volgens experts altijd incidenten zijn en meer van dat part and parcel-leed. Het enige dat we wel hoorden is de frase: "Mutig geben sie vor zu sein wollen aber nichts riskieren, sie glauben an ihre Heuchelei‘n denn geschickt sind sie im Lavieren. Bunte Vielfalt statt braunem Brei, Hauptsach‘ die Stadt ist nazifrei." Wat volgens de GeenStijl-stuurgroep 'Het Germaanse Genootschap' vooral te lezen is als sneer naar het Godwin-reflex van links. Dat weten we trouwens omdat we het nalazen in de gehele tekst (na de breek, plus Google translate) die, net als het ophef-filmpje zelf of überhaupt een linkje in het Telegraaf-artikel ontbreken. Sowieso meestal wel -1 voor meisjes van 14 die demonstratief hun moeder napraten en zich prematuur tegen ras en bodem aan bemoeien, maar je bent heel jong en je wilt wat. En om het nou zomaar "nazi-praatjes" te noemen? Hun huis is ieder geval alvast beklad met "Nazi". Wellicht waande de auteur zich eventjes in dienst van een voormalig Mediahuis-weblog waar je met zulks wel wegkomt. Ida-Marie won trouwens op applaus-decibel, maar verloor op diskwalificatie wegens racisme. Een beetje wat de Weimarrepubliek wél had moeten doen, zeg maar.

UPDATE: Mediahuis verwijdert hele artikel, search op "Ida-Marie Müller" op Telegraaf.nl levert niets meer op. Nu alleen de tweet nog.

Wij lezen eigenlijk nooit poëzie want wij hebben het te druk met geile plaatjes opzoeken op het internet. Maar verder vinden wij alles wat Kees 't Hart hier zegt over 'alle Nederlandse dichters op tien na'.

*"allemaal
last van onzekerheid, allemaal
in verwarring, allemaal rijmloos,
allemaal schrijven dat taal niet
alles
is,
allemaal wel eens een filosofieboek gelezen,
allemaal naar (h)erkenning streven, *

*allemaal *

*veel *

\

*wit *

\

*tussen de regels, allemaal het
Handboek
voor
de
Poëzie
van
de
Vijftigers
uit het hoofd geleerd,
allemaal dezelfde rare
afgebroken
zinnen die
je niet snapt,
allemaal kenner van de Antieken,
allemaal een beetje verdrietig,
allemaal schrijven over wat iedereen al weet,
allemaal piepkleine waarnemingen belangrijk vinden,
allemaal stoere dromen,
allemaal zelfmedelijden,
allemaal niet meer christelijk,
allemaal dezelfde poëzie heilig vinden,
allemaal weltschmerz,
allemaal spleen,
allemaal dezelfde romantische voorgangers bewieroken (Rimbaud! Dada!!),
allemaal Plato of Heraclitus-liefhebbers,
allemaal van dezelfde kunst houden,
allemaal jong geweest en nu oud geworden,
allemaal hetzelfde jargon.
Nou vooruit, op tien na.
Allemaal tegen het kapitalisme,
allemaal geëngageerd,
allemaal aardig voor dier, mens en milieu,
allemaal bezorgd, allemaal tegen verloedering, allemaal ernstig,
allemaal niet op de PVV stemmen, allemaal tegen Trump,
allemaal dromen van rust en stilte, allemaal boos op anderen, allemaal progressief.
Allemaal denken dat je met
verbrokkelde *

zinnen het kapitalisme onderuithaalt.
En dat nog menen ook.
Allemaal gelijk willen hebben.
Gadverdamme."